Kamelen/Camels

In het mooie dorp Beesel had iemand zijn schapen geschoren en mij werd de wol aangeboden/dat heb ik heel graag geaccepteerd. Al pratende over diverse soorten wol kwam ik toen terecht bij de Kamelenboerderij waar ik door de bewoners vriendelijk ontvangen werd. On the lookout for sheepwool i found camelwool

Hallo, wat kom jij hier doen? Hello Martine, what do you want?

Zozo, jij wil dus mijn wol hebben? Oh my wool.....

Alleen als je belooft er iets moois van te maken. Only if you promise to make something nice with it.
Geen idee of dat lukt, ik heb nl nog nooit met kamelenwol gevilt, maar ik ga het proberen en zal het jullie dan laten zien. We'll see, i never worked with camelwool but i'll show you..........

En dit is hun vriend en verzorger...............ook niet slecht! This is their friend and keeper........ happy animals......

en toen heb ik thuis alle verhalen aan Venus verteld.........nee, ze wil volgende keer niet mee. Kamelen vindt ze te groot.
And back home i told Venus all my stories. She was interested but doesnt want to join me next time...............Camels are too big!

Teveel voor een week............

Soms kunnen alle dingen die je in een week meemaakt wel eens teveel zijn....ook de mooie dingen.
Een hele week ecoprinting met Irit Dulman in Dories Fiberfusing en wat ben ik blij dat mijn vriendin Yvette erbij kon zijn, al was het maar voor een middag.

Ik heb vreselijk veel geleerd van Irit en heb tegelijkertijd geleerd dat ik eigenlijk alleen maar in de natuur wil leven. Dat kwam door een nachtenlang oponthoud in Marie-Jose's B&B waar ik niet dichter bij de natuur had kunnen  zijn.

En toen...................na gekust te zijn door een koe had ik een heel fijne avond in mijn tuintje, tussen de kruiden en kaarsjes, met een lieve vriendin en zij vond mijn pasta ok. Daarna ervoeren we van de geboorte van Tomas, wees welkom in deze wereld Tomas, het moge je goed gaan en nu ga ik naar buiten de volle maan van juli begroeten.....................

Te laat............

Ik had dat nog helemaal niet verteld,
vorige week hebben we mijn ome Sjeng begraven. Hij werd 90 jaar en was ruim 72 jaar lid van de Congregatie Broeders van de H. Joseph. 
Pas bij zijn uitvaartdienst ervoer ik dat zijn levenslange passie de kruidengeneeskunst gold. Hij werkte jarenlang in de Steinerafdeling van het klooster waar hij leefde maar dat werk was ook zijn passie. 
Met een schok besefte ik dat ik blijkbaar niet eens mensen in mijn familie goed ken. Wat had ik graag met hem gepraat, hem vragen gesteld. Wat moet hij na al die jaren een immens weten over planten gehad hebben. Te laat..............hij is er niet meer.
Oom Sjeng, een van de 10 broers van mijn vader. Rust in vrede...........