decembergedachten.........

Opgegroeid als ik ben in de gedachte van stille nacht, heilige nacht zou ik nu onder de kerstboom moeten zitten zingen maar, de enige die daarop toezag, mijn moeder, is er niet meer.
Wat een vrijheid, te kunnen doen wat ik wil maar ook, wat een armoede. Geen rekening meer moeten houden met.........
Ik heb mijn blog zeer verwaarloosd de laatste tijd daarom schrijf ik nu maar even wat er zo in me op komt:

dit is mijn besneeuwde wintertuintje. Duurde maar enkele dagen en helaas niet tot kerst.

Hier zie je mij met Venus mijn geliefde hulpje bezig met het inpakken van kerstkadootjes. Dat die toch niet op tijd bij de post was had andere oorzaken en was niet mijn schuld....natuurlijk!!!!!!!!

Dit is het textielboek (the sun was shining anyway) wat ik op 8 september startte. Het is nog steeds niet klaar maar ik wil alvast enkele pagina's laten zien. Haar in dit jaar plaatsen als het ware. De rest volgt wel.
Als laatste en op dit moment heel belangrijk. Lieve blogvrienden, ik was er weinig maar jullie waren er toch, dankjewel hiervoor. Die die ik al langer ken en die die nieuw zijn en veel zijn gaan betekenen.  Eerst liet weblog ons in de steek en toen moest ik mijn zusje missen, harde tijden. Klinkt misschien gek voor jullie maar sinds de wintersolstice  heb ik een nieuw en positiever gevoel. Er is binnen in mij weer een lichtje gaan  branden. Daarover vertel ik nog. Vier jullie feesten en begroet het nieuwe licht.................heel veel liefs van martine
My dear non dutch speaking friends, may i keep this short? First is a pic from my tiny,, snowy garden. Snow lastet only 2 days and not till christmas..alas.
Then there's packing christmaspresents. Cas you may reckognize the laces? Sorry it doesn't get to you in time............Venus was so lazy!
There are a few pages of my textile book " the sun was shining anyway" wich i started 8/9. Its not finished but will, i wanted to put it in this year. 
And then, my dear friends i want to thank you for being with me another year. Times are gonna change, i feel it. I feel another light coming in and hope you can feel it too.
Enjoy......................i love you, martine

Ik zal mijzelf dragen

Ik zal mijzelf dragen

in de eenzame dagen

waar niemand wezenlijk mij kan zien.

Ik zal bij mij zijn

in de uren van pijn

behoedend

dat mijn hart niet zal breken.

Daar waar nimmer

mijn huid geraakt wordt

zal ik beminnen

mijn lichaam

de tempel van mijn ziel.

Geen streling

zal een grotere zachtheid kennen

dan de liefdevolle warmte

van mijn eigen hand.

Geen ogen

zullen mij dieper ontmoeten

dan mijn eigen ogen

die Al-ziend in mildheid

mijn geest in openheid verkennen.

Ik zal zijn

waar water en vuur samenkomen

en aarde en lucht zich verbinden.

Marieke de Vrij